ESCAP (Economische en Sociale Commissie voor Azië en de Pacific) wil tegen 2030 extreme armoede uitroeien. Ze liggen nu op schema, maar het doel zal enkel slagen als de huidige vooruitgang wordt gehandhaafd tot 2030.
Extreme armoede verminderd
Tussen 2006 en 2016 zijn er in India 271 miljoen mensen uit extreme armoede gehaald, maar zoals hierboven vermeld leven er nog steeds 280 miljoen mensen in armoede. Kinderen lijden meer onder de armoede dan volwassenen. 85% van de armste kinderen leven in Zuid-Azië en Sub-Sahara in Afrika. 1 op de 3 kinderen zijn multidimensionaal arm.
Multidimensionaal arm wil zeggen dat deze kinderen op vele vlakken arm zijn: op vlak van gezondheid (voedsel en kindersterfte), levensstandaard (water, elektriciteit, bezittingen, toilet, kookbrandstof) en onderwijs (aantal jaren onderwijs en aantal kinderen in school). Om armoede te doorbreken moet men investeren op deze 3 vlakken.
Overbevolking in de steden
De bevolking in de steden neemt toe, omdat veel mensen van het platteland naar de stad trekken. Door deze overbevolking in de steden, kunnen er bv. niet voor iedereen rioleringen en waterleidingen gelegd worden. Mensen komen in sloppenwijken terecht door gebrek aan werk, afval wordt er niet opgehaald,… Onderwijs en gezondheidszorg is voor velen onbereikbaar.
Kinderen worden hier het slachtoffer van: hun ouders raken niet aan een job door een gebrek aan werk (door de overbevolking), waardoor ze geen eten kunnen kopen voor hun gezin. De kinderen zijn ondervoed en worden ziek. De ouders kunnen met hun kinderen niet naar het ziekenhuis omdat hun inkomen dat niet toelaat, laat staan dat ze hun kinderen naar school kunnen sturen met het weinige (of geen) inkomen.
Onderbetaald
Als laaggeschoolde mensen werk vinden, worden ze helaas vaak onderbetaald. De werknemers weten niet hoeveel ze zouden mogen verdienen en de werkgevers profiteren hiervan. In de bouwsector worden er soms vrouwen aangenomen omdat vrouwen sowieso minder verdienen. De rijken worden rijker en de armen blijven arm en worden uitgebuit.
Kloof tussen arm en rijk
De kloof tussen arm en rijk blijft dus groot. De armen worden niet per se armer (en de extreme armoede neemt af), maar er blijft een groot verschil tussen het vermogen van de armen en de rijken. Het vermogen is hetgeen wat overblijft als je al je uitgaven gedaan hebt.
De armen werden dan niet per se armer, maar corona stak daar een stokje voor.
De armen werden wel armer… Mensen verloren massaal hun job, hebben geen inkomen meer en kunnen nauwelijks eten kopen.
Lees hier meer over corona in India.
De 26 rijkste personen op de wereld hebben samen meer vermogen dan de armste helft van de bevolking. De armste helft van de bevolking heeft gemiddeld 360 euro per persoon, waarvan je de uitgaven zoals een huis, land, schulden,… nog moet vanaf trekken. De mensen die in extreme armoede leven hebben gemiddeld 1,90 euro per dag. Terwijl de rijkste persoon op aarde 112 miljard dollar bezit.
Kansen in gezondheid en onderwijs
Niet alleen in het vermogen zit er een grote kloof tussen arm en rijk, ook op vlak van kansen in gezondheidszorg en onderwijs is er een grote discrepantie. Kwalitatieve gezondheidszorg en onderwijs zou gratis moeten zijn om de mensen uit de armoede te halen.
Thailand is hierin een goed voorbeeld. In 2002 zorde de overheid ervoor dat iedereen in het land gratis kon genieten van gezondheidszorg. De babysterfte en het ziekteverzuim daalde.
Wil je kinderen in armoede dezelfde kansen geven op vlak van onderwijs en gezondheid? Steun vandaag nog een kind! Klik hier om de lijst van onze Joy-kinderen te zien.